مقایسه اثرات کلونیدین خوراکی و متوکلوپرامید بر میزان تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی استرابیسم در اطفال

نویسندگان

مرتضی حیدری

morteza heydari اصفهان– خیابان صفه – بیمارستان الزهراء (س) – دفتر گروه بیهوشی مجتبی رحیمی

mojtaba rahimi , anesthesia dept., isfahan univ. of med. sci پرویز کاشفی

parviz kashefi anesthesia dept., isfahan univ. of med. sci غلامرضا خلیلی

gholamreza khalili anesthesia dept., isfahan univ. of med. sci سعید عباسی

چکیده

چکیده: زمینه و هدف: عمل جراحی اصلاح استرابیسم از جمله اعمال جراحی است که با شیوع بسیار بالای تهوع و استفراغ پس از عمل برخوردار است. علیرغم بکارگیری داروهای مختلف جهت پیشگری یا درمان، این عارضه کماکان پس از عمل دیده می شود. داروی کلونیدین از گروه آگونیست های آلفا -2 بوده و در برخی از تحقیقات انجام شده دارای اثرات متفاوتی بر روی تهوع و استفراغ پس از اعمال جراحی مختلف بوده است. لذا این مطالعه با هدف بررسی میزان تأثیر این دارو در مقایسه با متوکلوپرامید بر میزان تهوع و استفراغ پس از عمل استرابیسم در اطفال انجام شد. روش بررسی: در یک مطالعه کار آزمایی بالینی تعداد 135 بیمار در محدوده سنی کمتر از 18 سال پس از کسب اجازه از بیمار و یا والدین آنها بطور تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند و در هر گروه 90 دقیقه قبل از عمل جراحی، از یکی از شربت های کلونیدین (با دوز μg/kg4)، متوکلوپرامید (mg/kg 25/0) و دارونما استفاده شد. سپس القاء و ادامه بیهوشی و عمل جراحی بطور یکسان در 3 گروه انجام شد. تعداد دفعات استفراغ و تهوع در ریکاوری و بخش به مدت 24 ساعت ثبت گردید و نتایج با استفاده از تست های آماری chi-square وanova with dunnett t3 correction تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میزان فراوانی استفراغ در گروه کلونیدین (8/28%) از دارونما (7/37%) کمتر بود (05/0p<) ولی توزیع فراوانی تهوع واوغ زدن بین کلونیدن و دارونما معنی دار نبود. همچنین میانگین تعداد دفعات استفراغ در گروه کلونیدین (99/0±51/0) از متوکلوپرامید (48/1±11/1) و دارونما (2±27/1) کمتر بود (به ترتیب 01/0p< و 05/0p<). نتیجه گیری: با توجه به آنکه در این تحقیق کلونیدین توانسته است سبب کاهش توزیع فراوانی و میانگین تعداد دفعات استفراغ پس از عمل جراحی شود و با توجه به سایر اثرات سودمند آن در بیهوشی، توصیه می شود که این دارو در اعمال جراحی که با شانس بالائی از تهوع و استفراغ پس از عمل برخوردار می باشند استفاده شود.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

مقایسه اثر اندانسترون و دگزامتازون – متوکلوپرامید بر تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی

  چکیده   مقدمه: تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی یکی از علل شایع موربیدیتی پس از اعمال جراحی است که با مشکلات خاصی از جمله پنومونی آسپیراتیو دهیدراتاسیون، تأخیر در ترخیص بیمار، اختلالات الکترولیتی و اسید و باز همراه است. تا به حال پروتکل های درمانی مختلفی جهت جلوگیری از این امر گزارش شده ولی تهوع و استفراغ همچنان جزء مشکلات پس از عمل جراحی باقی مانده است.   روش تحقیق: در این مطالعه 2 دسته دارویی...

متن کامل

مقایسه داروهای اندانسترون، متوکلوپرامید و دگزامتازون در پیشگیری از تهوع و استفراغ در کودکان تحت عمل جراحی استرابیسم

  Background and Objectives : Post operative nausea and vomiting (PONV) are important complications of surgeries causing an unpleasant experience for many patients and may lead to a delays in the discharge from hospital. Different medical and non-medical interventions are applied to prevent this problem. In this study, we compared the antiemetic effects of ondansetron, metoclopramide and dexame...

متن کامل

مقایسه اثر اندانسترون و متوکلوپرامید بر روی تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی آپاندکتومی و کوله سیستکتومی

Background and Aim: The variety of drugs used to control nausea and vomiting after surgery (PONV). The aim of this study was to compare the effectiveness of ondansetron with metoclopramide in the prevention of nausea and vomiting after surgery. Materials and Methods: This research is a randomized controlled trial on 90 patients undergoing open appendectomy and cholecystectomy referred to Imam ...

متن کامل

مقایسه اثربخشی دگزامتازون ، گرانیسترون و متوکلوپرامید در پیش‌گیری از تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی کاتاراکت

هدف: مقایسه اثربخشی سه داروی گرانیسترون، متوکلوپرامید و دگزامتازون در پیش‌گیری از وقوع تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی کاتاراکت. روش پژوهش: 60 بیمار کاندید جراحی کاتاراکت با محدوده سنی 80-45 سال و کلاس ASA  I و  II در یک کارآزمایی بالینی از نظر اثربخشی داروهای ضد تهوع مورد مقایسه قرار گرفتند. بیماران به صورت تصادفی به سه گروه 20 نفره تقسیم شدند و القای بی‌هوشی در هر سه گروه با یک روش و با دار...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

جلد ۸، شماره ۴، صفحات ۸-۱۴

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023